Dentale Rally 2012 met oranje randje

2 augustus 2012 - Zaterdag 9 juni was het zover, een jaarlijks terugkerend fenomeen, DE TFV RALLY. Na de Tulpenrally de meest tot de verbeelding sprekende rally, georganiseerd door de studenten der Tandheelkundige Faculteits Vereniging van de Radboud Universiteit te Nijmegen.

Voor dag en douw uit de veren want uit alle delen van het dentale land moesten de deelnemers tussen 9 en 10 uur acte de presence geven. Ook ik, tandtechnicus, en daardoor enigszins gevormd door de Nijmeegse Klinische Prothese Techniek mocht mij onder de dames en heren van de TFV begeven. Welke heerlijk in oranje waren uitgedost i.v.m. de wedstrijd van het Nederlands elftal. Kortom een kleurrijk gezelschap in vele opzichten. Wij, equipe tandarts Jan Worst en tandtechnicus Jerry van Aalst, waren er helemaal klaar voor. Verbroederd, scherp en in vol oranje ornaat.

Het raceveld bestond uit vooral "lage" of juist "hoge" vervoersmiddelen met veelal de mogelijkheid om topless te rijden, ook wel "open" genoemd. Na de briefing ontvingen wij een goody-bag voor de broodnodige dorst en honger tijdens de wilde rit van bijna 300 km. De kilometerstand werd opgenomen en een voor een werden wij weggeschoten. De rit was zonder enige twijfel met smaak uitgezet, door het schitterende Hollandse en Duitse landschap kon er genoten worden van wat Nederland ook naast de snelweg heeft te bieden. Om het geheel wat lastiger te maken was er een handicap ingebouwd, op diversen plaatsen in het parcours moest men foto's maken ter herkenning, welke voor de meeste coureurs en copiloten natuurlijk geen belemmering vormde.

Halverwege was er de lunch, prima geregeld door de rallycommissie TVF, heerlijke broodjes in een perfecte omgeving. Tijd om even bij te praten en collega's, die je een tijd niet had gezien, weer te spreken. Nu eens geen kunstgebitten of endo’s maar voorspellingen over wie er zou gaan winnen, de rally en natuurlijk Denemarken - Nederland wat vooraf gezien geen probleem had moeten zijn.....

Een van de dames-equipes kreeg te maken met een hinderlijke geval van "het dak gaat er niet meer op pech". Vanzelfsprekend waren de oudere tandheelkundigen onder ons zo behulpzaam dit euvel, na geruime tijd, het hoofd te bieden waardoor de dames vooral droog verder konden.

Helaas viel er van tijd tot tijd een buitje. Het maakte het geheel wel wat avontuurlijker en de route spectaculairder. Ja, er werd een harde strijd gestreden zonder mededogen voor elkaar. Rotondes werden meerdere malen genomen opdat de volgers het spoor bijster zouden geraken en bij afslagen werd het knipperlicht links gebruikt om vervolgens rechts te gaan.

Toen onze teller 295 km aangaf hadden wij het einddoel bereikt. Zo zie je dat tandheelkunde en tandtechniek weer een verbluffend resultaat hadden neergezet. De kilometerstand werd meedogenloos door de tourcommissie afgelezen en de foto's moesten worden overlegd. Waarna de commissie zich, in volledige afzondering, terugtrok. Het buffet werd geopend en wij werden verwend door een verscheidenheid aan heerlijke lekkernijen. De match begon en tijdens het diner zagen wij allen hoe Nederland afging... Toen het moment waar allen nerveus op hadden gewacht: de prijsuitreiking. Er waren drie categorieën, de hoofdprijs, de snelste prijs en de pechprijs. Vooral de pechprijs vond ik wel grappig, deze aspirant-collega had zijn Bossche de avond daarvoor geparkeerd en was naar bed gegaan. De hele nacht was het alarm afgegaan waardoor de accu volledig was overleden en hij daardoor de race moest verrijden in een antiek VW- golfje, aardige kanttekening daarbij is dat beide wel uit Duitsland komen, dus waar zit het verschil... Het was een geslaagde dag met leuke mensen!.

Jerry van Aalst